Ko Samet en zonder scooter

Met tien mensen na een lange werkweek in een minivan richting een bounty-eiland. Alle ingrediënten waren aanwezig voor een legendarisch weekend.

Terwijl de minivan de parkeerplaats verliet, verlieten de ingeslagen alcoholische versnaperingen onze tassen. Dat er nog een rit van drie uur voor de boeg stond, werd voor het gemak vergeten. De chauffeur vond alles prima en zag zijn minivan al snel blauw staan van de rook terwijl het geluidsniveau niet onderdeed voor die van een volwaardige club. Rond een uur of 11 's avonds kwamen we aan in het havendorpje. Hier lag een privéboot op ons te wachten die ons naar Ko Samet zou brengen. Terwijl de boot over het water klapte werden de lichtjes op het eiland steeds groter, paradijs. Zelfs in het donker was het duidelijk: wit zand, warm water en een fantastisch uitzicht. Nadat we onze spullen in ons hotel hadden gegooid, was het tijd om dit fantastische eiland te vieren. Op blote voeten hebben we het nog laat gemaakt.

De volgende dag hebben we, na flink uitslapen (dat werken doordeweeks is vermoeiend), voornamelijk rond het strand doorgebracht. Voetballen, zwemmen, slapen, je kent het wel. 's Avonds vanaf een uur of 6 begonnen met eten en na een gang of vijf was het tijd om op te maken voor het avondprogramma.

Dag 2: In de middag hadden we een scooter gehuurd. Om nou het hele weekend op één plek door te brengen, vonden we ook maar zonde van het eiland. Alhoewel het asfalt om de hoek al veranderde in een zandbak met meer kuilen dan weg, was het een behoorlijk ontspannen rit. Via de enige weg op het eiland hebben we aantal mooie stranden kunnen ontdekken. Het weekend sloten we af met een diner bij zonsondergang.

Gelukkig hebben we de foto's nog!

DOEI