Helemaal Laos

De eerste zonnestralen van dag verwarmen mijn gezicht. Ik sta midden in Bangkok met een ham en kaas tosti van de 7/11 in mijn rechterhand en het schamele wisselgeld in mijn andere hand. De dag begint fantastisch..

Plots hoor ik een harde klap. Terwijl ik overeind kom, stoot ik mijn hoofd tegen het plafond. Ik lig in een ‘stapelbed’ in de tweede klas van de nachttrein terug naar Bangkok. De eerste zonnestralen waren niks minder dan een tl-lamp die gedurende de hele nacht brandde in de coupe, de tosti was een illusie en het wisselgeld niks anders dan mijn rechtersok, die zich op een wonderbaarlijke wijze in mijn hand heeft genesteld gedurende de nacht. Het is ongeveer 5 uur ’s ochtends als ik wakker wordt. De conducteur is de bedden alweer aan het inklappen, om zo de trein weer om te toveren tot een normale trein, en kent geen subtiliteit rond dit tijdstip.

Vier dagen Laos. De heenreis leidde ons via drie treinstations, twee verschillende treinen en een minivan naar Vientiane, de hoofdstad van Laos. In Vientiane regelden Shirley, collega en reisgenoot, en ik een scooter om naar Vang Vieng te rijden. Een dorp dat volgens Google 2 uur rijden was. Achteraf bleek deze reis slechts 6 hele uren te duren. Gelukkig was Laos zo mooi dat dit totaal geen straf was, in tegendeel, eenmaal aangekomen keek ik alweer uit om terug te rijden.

De reis is bijna niet te beschrijven. Laos is een fantastisch land dat met een scooter uitzonderlijk goed te beleven is. Alles leek te gebeuren op en rond de weg waar we reden. Mensen met winkeltjes, mensen die langs de grote weg leefden, koeien midden op de weg, tempels, et cetera.

Eenmaal aangekomen hebben we uitgebreid gegeten bij een restaurant, daar bleef het uiteindelijk ook bij. De volgende ochtend zagen we pas echt hoe mooi Vang Vieng was. Rondom het dorpje was de natuur adembenemend. De dag bestond uit relaxt rond dobberen in een binnenband van een vrachtwagen over een rivier. Na drie uur, twintig foto's en koud bier zat het dobberen er op. We moesten weer zes uur terug rijden. Zoals gezegd ook de terugreis was totaal geen straf, afgezien van de accu die kapot ging in Shirley haar scooter. Gelukkig waren we bekend met scooter problemen, aangezien ze op de heenweg ook een klapband had gekregen.

De derde dag, ondertussen, in Laos speelde zich af in dé hoofdstad. Het overgrote deel van de stad hadden we de eerste dag al gezien gedurende onze zoektocht naar een scooter. Het was verre van indrukwekkend. Het doel van de dag, een nieuw visum regelen, mislukte door een gebrek aan juiste documenten. Hierdoor waren we genoodzaakt om op een visum bij aankomst terug te komen. Achteraf bleek deze ook maar 15 dagen geldig te zijn in plaats van 30 (Hallo Singapore, tot 5 mei). Verder hebben we een beetje rondgefietst om zo de rest van Vientiane te zien.

De laatste dag stond in het teken van de terugreis en bestond voornamelijk in het op tijd zijn op de juiste plekken om in de juiste voertuigen te zitten. Gelukkig konden we het wachten op de trein naar Bangkok verzachten met een bezoekje aan een zwembad van een dichtbij gelegen resort.

Gelukkig passen alle avonturen van deze korte vier dagen niet in één verhaal, dat betekent dat het in ieder geval dat het een geslaagde trip was. Zoals gezegd, binnenkort een avontuur uit Singapore!

DOEI